نفست باران است دل من تشنه باریدن ابر دل بی چتر مرا مهمان کن

محبت رو وقتی یاد گرفتم که قصه پسرکوچولویی رو شنیدم که وقتی داشت بارون می اومد سرشو رو به آسمون بلند کد و گفت:

خدایا گریه نکن درست میشه...

کاش دوستی مثل خط سفید جاده باشه

                                     تیکه تیکه بشه ولی قطع نشه

خوبی هاست که باعث میشه آدما دلتنگ بشن به خاطر همه ی خوبی هات یه عالمه دلتنگتم.

دلتنگی حس نبودن کسی است که تمام وجودت یکباره تمنای بودنش را می کند.

اگر آنقدر که به فکر تو بودم به یاد خدا بودم الان نیمی از بهشت مال من بود

همیشه هروقت دلم می گرفت باهات حرف میزدم

آخه صدات...

حرفات...   

منو آروم می کرد. اما حالا...

دل من هواتو کرده

پس کجایی مهربونم؟؟؟

از تنهایی گریزی نیست ...

بگذار آغوشم از تنهایی برای همیشه یخ بزند نمیخواهم کسی شال گردن اضافی اش را دور

گردن آدم برفی احساسم بیندازد...

باران می بارد اما مردم ستاره را بیتر دوست دارند.نامردیست آن همه اشک را به یک

چشمک فروختن...

میدونی بن بست زندگی کجاست؟؟؟

جایی که نه حق خواستن داری نه دل فراموش کردن...

باران که میبارد دلم برایت تنگ میشود...راه می افتم بدون چتر ...من بغض میکنم و آسمان میگرید.

عاشق کفش های بندی هستم

    حداقل ایناها رفتنت را دقیقه ای به تاخیر می اندازند

به نیوتون بگویید هر عملی را عکس العملی نیست اگر بود این همه عاشقانه های من بی جواب نمیماند.

دلم بچگی میخواهد جلوی کدام مغازه پابکوبم تا برایم آرامش بخرند...

توی زندون عشق تو انقد شلوغ میکنم وزندونی هارو به هم میریزم تا مجبوربشی منو بندازی توی انفرادی قلبت...

هر آهنگی که گوش میدم به هر زبانی که باشد بغضم را میشکند نمیدانم به چند زبان زنده دنیا مسلطم.

عشق چیز عجیبی نیست عزیز دلم همین که تو دلت بگیرد ومن نفسم.

شاید آن روز که سهراب نوشت "تا شقایق هست زندگی باید کرد"

خبری از دل پر درد گل یاس نداشت...باید اینگونه نوشت:

 هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس زندگی اجبار است.

زندگی کن گل نازم زندگی اجبار است.

سوختن با تو پروانه شدن می ارزد 

عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد

گرچه خاکسترم همسفر باد ولی 

جست وجوی تو به بی خانه شدن می ارزد

   عشق یعنی مستی و دیوانگی

عشق یعنی با جهان بیگانگی

عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

عشق یعنی سجده با چشمان تر

عشق یعنی سر به دار آویختن

عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی در جهان رسوا شدن

عشق یعنی سست و بی پروا شدن

عشق یعنی سوختن با ساختن

عشق یعنی زندگی را باختن

عشق یعنی همچون من شیدا شدن

عشق یعنی قطره دریا شدن

عشق یعنی یک شقایق غرق خون

عشق یعنی درد محنت در درون

عشق یعنی سوز نی آه وشبان

دخترک رفت ولی بر لبش زمزمه بود :

اویقینا پی معشوق خود خواهد آمد

پسرک ماند ولی ورد زبانش این بود :

او یقینا پشیمان شده باز میگردد.

 گاهی اوقات آرزو میکنم تک پرنده عاشقی بودم

که میان صدها هزار پرنده بتوانم به قله بلند

سرزمین هستی برسم وپرواز کنان نغمه سردهم

که من شیدای تو وعاشقانه دوستت دارم.

آنگاه که آوار تنهایی روحت را درهم شکست              

             گوشه قلبت را بنگر من آنجا به انتظارت هست

خواستم چشمهایت را از پشت بگیرم دیدم طاقت اسم هایی که میگویی را ندارم.

تنگی نفست را نینداز گردن آلودگی دلت را ببین کجا گیر کرده.

عصر است غروب آسمان دلگیر است    

 افسوس که برای دل سپردن دیر است    

             هر بار بهانه گرفتیم و گذشت                

عیب از من وتوست عشق بی تقصیر است   

اگه میخوای بدونی

چه قد دوست دارم

انگشتت رو بذار رو نبضت .

دیدی! 

دوست داشتنم تمومی نداره.

دنیایم را به لبخندت میبخشم

هراسی نیست تو شاد باشی

دنیا از آن من است.

چه تلخ است :

علاقه ای که عادت شود،

عادتی که باور شود ،

باوری که خاطره شود

و خاطره ای که درد شود.

دلم می خوا وقتی بغضم میگیره

خدابیاد پایین اشکامو پاک کنه

وبگه :آدما اذیتت می کنن؟ ... بیابریم....

هیچ وقت نفهمیدم....

چرا درست همان کسی که...

فکر میکنی با همه فرق دارد...